සුන්දර මුව පොඩියෙන් ආදරේ
මානෙන් වෙන තැනකට ආදරේ
හැමදා මගේ වෙලා මා ළඟම
ආදරේ උතුරායන මොනවා හරි

සලන්න
නොයන්න
රැඳෙන්න
කියන්න

හැමදා සඳලුතලෙන් ඔබෙ රුවම
පිං තව මට තිබේද නොදනිමී
රහසින් හමුවෙන්නට කතා බහ
තැනකුයි වෙලාවකුයි මට ලියා

දකින්න
කියන්න
කරන්න
එවන්න

මට ඔබ දිහා බලා පාරමී
තව නම් බෑ මට ඔබේ බැල්ම
මේ හදවත මැද ඇති සෙනෙහස
හනිකට එන්න හිතයි ඔබට තුරුළු

පුරන්න
දරා ගන්න
පුබුදන්න
වෙන්න

තරු කැට අත
මිටි කරගෙන
අමාවකට
කොහේ ගියාද..
මගේ ආදර
සඳ සාවී
කුමුදු කුමාරී

නැතිවට ඒ
පොඩි තරුකැට
උඹ හිටියානම්
තනිවට
අමාවකත්
පුර පෝයක්
මට සඳ සාවී

පායන තුරු
අහසට ඔබ
කලුවරේම
ඉන්නම් මම
ඒ හිත ඔබට ම
පමණයි
මා සඳ දේවී

නැවතත් මා
වෙත වඩින්න
පුංචි කුමාරී
ආයිත් මගේ
අස රැඳෙන්න
මා සඳ සාවී

කොතරම්
සුමටව
බෙහෙත්
කළත්
සුව
නොවන
නිට්ටාවක්
නැති
රෝගයකි
ආදරය

හඳ
හැමදාම හැමෝටම
එළිය දුන්න ට
අමාවකදා ට..,
හඳ ට
එළිය දෙන්න
කවුරුත් නෑ
හඳ කළුවරේ
තනිවම..,

ඒ හඳ වගේමයි නුඹත්..,
හිනහා වෙවී
හැමදෙනාව ම
සැනසුවත්..,
නුඹ
අඬන දාට
කවුරුත් නෑ
නුඹව
සනසන්න

අඩු ගානේ
මම වත්..!

වෙසක් මල් පිපි - සිසිල් විල්තෙර
කසුන් හස කැල - ජල කෙලින කල

හද තුලට එන - සිතුම් සුසුම ට
ඉඩනොදී හද - අඬයි ඉකිබිඳ

ලොවෙන් වෙන්වූ - මනෝ රජදන
තුලැති හද - සුරකිම් බලා

ඈත යන - දෙනෙතක් බලාගෙන
හදවතින් බෝ - දුක් වුවා

වළා පෙළතර - මැදින් පැමිනුණු
සොමි කැළුම් - සඳ රැස් ලෙසේ

සතුට උතුරන - දෙනෙත දුටු කල
හද මදක් - සන්සුන් උනේ

නිල් වල්ල ගැබ - තුලිනැවිද ආ
යෞවණිය දුටු - කලක සේ

වේගයෙන් හද - තිබූ ලෙසට ම
නිවී සැනහී - පත් උනේ

යොවුන් සේවය ට
පතිත වී අදිටනින්
දකුණ ජය ගනු පිණිස
මහ රජා පැමිණවිය
ඈව මේ පෙරමුණ ට

කුපිත විය
අටෝරාසියක් බලමුළු
අවි අමෝරා ගති
ළාමක නිරුවතක ට
තම නිරුවත් නොදැකි
මේ
නරි රැළ
තබති හූ නොදනිමින්
තම ලජ්ජාව එළියේ බැව්