7 ක් අදහස් දක්වලා.:

samakayawate

අගනා දෙයක් අද උදෙන්ම ඔබ අප වෙත රැගෙන විත් ඇත්තේ...ස්තුතියි මිත්‍රයා.
සමකය වටේ (samakaya wate)වෙනසක් කළා. එන්න රවුමක් දාන්න වෙනස ගැන අදහසකුත් කියලම යන්න.

November 25, 2012 at 10:08 AM

හිරු

ආදරයට සීමා මායිම් නෑ වගේම එක එක්කෙනාට පේන ලස්සන එක එකකෙනාට විශේෂයි... සමාජීය සීමා මායිම් කියන්නේ චිත්‍රයක් අදින්න මතෘකාවක් දෙනවා වගේ දෙයක්...

November 25, 2012 at 12:08 PM

සෝරෝ

නිරායාසයෙන් උපදින ප්‍රේමය, සදාතනිකයි..

November 25, 2012 at 4:03 PM

රවා

නිරායාසයෙන් උපදින පෙමකට සමාජය විසින් දෙනු ලබන අර්ථදැක්වීම් නිසා මම බොහොම බියෙන්.. :D

කවිය ලස්සනයි...
වීඳීම ආවේණිකයි..

November 25, 2012 at 11:17 PM

Manasindiviyata

නිර්මාණාත්මකව ගොතලා තියෙනවා
http://manasindiviyata.blogspot.com/

November 26, 2012 at 7:17 AM

PM

මේ කවියට වඩා එයට කමටහන් දුන් සිදුවීම සිත් බඳිනා ගුණෙන් යුක්ත ය.

'ප්‍රේමක්කාර' යන යන වචනය මට අළුත් ය. එය කාව්‍යෝචිත යෙදුමක්ද කියන සැකය තියෙනවා.

November 28, 2012 at 10:12 PM

Lishan Puwakovitage

නලීන් : ස්තූතියි මචන්

හිරු : ආදරය කියන දේ කෙනාගෙන් කෙනාට සාපේක්ෂයි.., හරියට වළාකුළු වගේ.., පේන විදිය හා දැනෙන විදියත් කෙනාගෙන් කෙනාට වෙනස්..!

සෝරෝ : අනිවා!

රවා : "නිරායාසයෙන් උපදින පෙමකට සමාජය විසින් දෙනු ලබන අර්ථදැක්වීම් නිසා මම බොහොම බියෙන්.." මෙන්න මේ අදහසට මම පට්ට ලයික්..!

ගයනි : ස්තූතියි!

පියුමි : කරුමයට හේතු වූ යමෙකු කරුමක්කාර වේ නම් ප්‍රේමයට හේතු වූ යමෙකු ප්‍රේම්ක්කාර වීමේ වරද කිම?
හෙල බස මැටි පිඩක් වැනිය.., රටා දත් කුඹලා නිපුන් දෙ අත් භාවිත කොට නව නිපැයුම් උපද්දයි..!

November 29, 2012 at 9:43 AM