 |
| ඇවිද යමු අපි එකම පෙළට ම පෙර මැවූ ඒ සිහින මාළිග ලොවේ ඇති බෝ දේම විමසා |
පොඩිහාමිගේ කතාව
-
ඉස්සර හිටියා පොඩිහාමි කියලා මුදලාලි කෙනෙක්. එයා බොහොම සාධාරණව තමන්ගේ කඩේ
කරගෙන ගියා. මෙහෙම යනකොට තමන්ගේ පුතාලා නිසි වයසට ආ නිසා පොඩිහාමි මුදලාලි කඩේ
වගකී...
5 years ago
9 ක් අදහස් දක්වලා.:
එළස්, මස්සිනා..
මේක සිංදුවකට හොදයිනේ..
ම්ම්ම්..නියමයි ලිශ්...
ලිශා ම්චං. මේකනම් හරිම අපූරැයි. ලස්සනයි
ලස්සන්යි..ලොකුතේරුමකුත්..මට දැනෙනවා.....
සිහින මාළිග කොහෙන්වත් තියන්න ඔනැ නැහැ...
ලොවෙ ඇති දැනුම ගන්නත් ඔනා..
දෙකම කරන්න පුළුවන්..
අනන්තයට යන්න ඔනා නැහැ..
ප්‍රශ්නයක් නම් බෙදා හදා ගනින්..
නිකමට නම් ලිව්වෙ නියමෙටම නියමයි. තව මුකුත් ඉගෙන ගන්න එපා.. .. හරිද ඔන්න මං ගියා..
ලිශ් අයියව කාලෙකින් දැක්කෙ කවි අතර...
බරපතල කතාවක් වගේ...
ඇවිද යමු අපි අනන්නතය වෙත
පෙම කිමැයි නොම දත් ලෙසින්
මේ පද පේලි දෙක නම් මාරෙටම හිතට වැදුනා මචන්. මේක මටත් සමීපයි වගේ. හොද නිර්මාණයක් . . . .
ඔව් කොල්ලෝ . . . විරහව බොහෝම වේදනාකාරීයි . . .
වියෝ වූ අය අහම්බෙන් හරි මඟ තොට මුන ගැහෙන එක විරහවට වැටිය වේදානාකාරීයි . .
@ පිස්සා: ස්තූතියි සහෝ.
@ චමීදේවා: උඹ අලුතින් මොනවත් ලියන්නේ නැද්ද හැබෑටම..?
@ හෙළයා: ස්තූතියි මචං.
@ ඉළංදාරියා: දැනෙනවා නං එච්චරයි සහෝ..! :)
@ රවා: ඔව් මල්ලී මේ දවස් වල වැඩ වැඩී ඒකයි..!
@ අතුරලිය: හ්ම්ම්
@ හුටපටයා: මේක ලියන්න මම වෙන එව්වාට වඩා ටිකක් කල් ගත්තා ඒන නිසා වෙන්න ඇති.
@ දුකා: ඒක නම් ඇත්ත දුකා අයියේ..!
බොහෝම ස්තූතියි හැමදෙනාට ම..!
ජයෙන් ජය ම පතනවා..! :)
Post a Comment