5 ක් අදහස් දක්වලා.:

Dinesh

අපූරුයි.. හිතට දැනුන නිර්මාණයක්..

November 23, 2011 at 2:30 AM

Rachintha Jayawardhana

අඩේ ඒක මරු! රිද්මේ කැඩුනේ එක තැනක විතරයි. "පුතු මත්තේම වියලා" කියන එක "පුතු මතම වියලා" වගේ උනානම් මරු. අදහස කොච්චර කෙලවෙයිද දන්නේ නෑ. මේ වගේවට කමෙන්ට් අඩු එකනම් සිරා. ඒක තමයි මේවයෙයි ඒවයෙයි වෙනස. අඩේ මරු බං.. අම්මයි, අඹ ගහයි, දතායි ගැන කවියටත් වඩා මට මේක සිරා!

November 23, 2011 at 6:54 PM

Deeps

touching

November 23, 2011 at 10:31 PM

Buru Babe

මේ කවිය කියවලා ගියේ නම් ඊයේ.

කොමන්ට් අඩු කතාව ගැන නම් ඒ තරම් ප්‍රශ්නයක් කියලා මට හිතෙන්නේ නෑ. අනිත් එක අපි වගේ අය නම් ඔය කොමන්ට් දාන්න භය ඉතින් අපිට හිතෙන දේ ලියලා ගියාම බොන තැන්වල අඩෝ අරහේමයි මෙහෙමයි කියලා ඔය බ්ලොග් කතා එන හින්දා. ඒ විතරක් නෙමෙයි පොඩි සූප්පු බොන බබාලගේ සමහර කතා ඇහුවම හිතට දුකක් දැනෙන හින්දා. නිකම් මොකටද එලවන් ගිහින් ප්‍රශ්න ඉල්ලගන්නේ.

කවි ගැන කියනන් මට තේරෙනවා අඩුයි ඒත් ලිශාන්ගේ ලිවීමේ රටාවට මම නම් හැමදාම එකම විදියට කැමතියි.

November 24, 2011 at 1:03 AM

දුකා

මේකේ පුතුගේ මව වියෝ දුකින් ඉන්නේ පුතුගේ පියා මියගිය නිසාද එහෙම නැතිනම් අසාධාරන නිසා ඇයත් පුතුත් දාලා ගිය නිසාද කියලත් අඟවන්න ඇහැක් උනානම් මට මේ කවිය මීට වඩා ලස්සනයි බන් . . .

ඒ බව නැතුව ලොකු අඩුවක් වගේ දැනුනා . .

(තරහ වෙන්ට එපා ඕන් ඇත්ත කිව්වේ හරිය )

November 24, 2011 at 1:14 PM