අක්ෂර වනයේ අතරමංව - මඟක් සොයාන යන කල
දුටු එකම ගැලවුමයි - ඒ ඔබේ ජාතක පොත
හදට වදිනා අදහස් තුල - පන්හිඳෙන් විසිරෙන පදරළ
එකට එකවී තිතක් වේ - අවසන මාගේ කොලය උඩ
ලියන්නට ගත්තත් - සහස් දේ තිබුනත්
ගොණුවන්ට බෑ සත්තමයි - තරම් විසල්ය ඔබ වදනක්
සෙත්සිරි දෙන මහා ආදරයෙන් - සත් හට වන ඔබ කරුණාවෙන්
සොයමි මා තවමත් - සිත් ගණදුරු නොවූ ඔබ වදන්ක්
අරුමැසිය මා හදවත - ඔබ තුලට මා වන කල
කවීත්වය අමර වූ කල - මැරුම් කයි මා ගිලන් වූ ගත
1 ක් අදහස් දක්වලා.:
පරණ කවි වලින් මොඩ් කවි..... ලස්සනයි.
Post a Comment