පෙම් කැල්මක් නිය අගින් කොනිත්තා
එන්නත් කරනට දෙනවද අවසර
සිතුවිලි ගඟුලක කවිකම පුබුදා
ගයපන් ඒ බව සිහිනය අසබඩ
හතලිස් ඇඳිරිය දොරට වඩින තුරු
ඉලත්තට්‍ටු මේසෙට වඩිමින්
ලොකු අක්කණ්ඩිගේ බහට වහල් වී
දෙවැනි මවුන් වී හට දරුවන්
කෝමල රේඛා වියැකී යාවී
නර කෙස් කැල ගා මුකුලු ලමින්
ගෙයි මුල්ලේ හැමදා තනිවේවී
අතගත් අයෙකුත් නොමැති හෙයින්
3 ක් අදහස් දක්වලා.:
මේ කව ගැන අදහස් කීපයක් මම විද්‍යුත් තැපෑලට යොමු කළෙමි.
නියමයි ලිෂා, කාලෙකට පස්සෙ ආ!
හේ හේ ලස්සනයි ලිෂාන් අයියේ...
Post a Comment