නිහඬවම තවයි හදවත
හිතට ආ සිතුවිලි එක්කොට
තවත් හිතට හිතන්නට
කිසිත් නොමැති නිසාවෙන්

එහෙත් කෙලෙස සිතන්නද
සිතුවිලි ද අන් සතු වූ කල
ඇත්තේ මා හදවත
පමණක් බැවින්

ගත්තේම තුරුළු කර
වත්කමට තනිකම ම
සිත්ලෑම නිහඬවම
කර ඇති බැවින්

සිතුවිල්ල අසනු මැන
ආපසුම එනු මැනව
පාලු මුලු හදවතම
නුඹ නැති බැවින්

පාත්‍රය මා අස
ගඟ ගලයි පහලට
උඩුගමට යන්නට
පැතුම් මා පැතුවට

චීවරට පෙර කල
නිමක් නැති පවුකඳ
සේදෙයිද වැන්දට
කැලණියේ වෙහෙරට

පාත්‍රය මග තබා
පැන්නමුදු දියඹට
නොගියේ ඇයි උඩහට
ගිලීයයි පහලට

විසල් ලොවක අරුමය විඳ
පසල් දන්ව්වක හදවත
තබා නොගෙන දිව මතුරක
ලෙසින් දිලෙන්නා

ළතෙත් පසට තබමින් බර
විදත් ලොවක දැකි මහමෙර
සතර උගෙන ගෙන කරමත
බරක් තබන්නා

ගෝල පුතුන් සුව විඳිත්ම
නුඹ බරවී හැරමිටියට
සිල්ප සතර දී නොමසුර
තුටින් දිලෙන්නා

ලොව කවරෙක පැමිණ ගියද
නුඹ මාලොව එක පියනම
ඒ නොවෙනස් වේ සදහට
ගුරුවර වන්නා

දල්වා
ජීවිතය ගැන
පොරොත්තු
නිහඬව සිටිත්දී

හැමදෙන
අයා දකිනතුරු
ජීවයේ
පහන් දැල්

නොපෙනුනත් සුව පැතූ
සහසකුත් මිතු කැලම
හැරදමා ගියා නුඹ
ජීවිතේ කෙළවරට

නොම පතමි
ඉපදෙන්ට
යලිත් මේ කුරිරු ලොව

සොයාපන් නව ලොවක්
නවමු සුභ ඇරඹුමක්

එතෙක්
සුභ රාත්‍රියක් මිත්‍රයා..!

ආපු දවස් වල
අහ් එයා මාර sexy
මගේ facebook එකෙත් එයා ඉන්නවා
එයා මගේ අක්කි කෙනෙක් නේ
මට එයා හැම වෙලේම PM & twit කරනවා

ජනප්‍රිය උනහම
ඔව් අනේ
අදත් මම එයා එක්ක කතා කලා
මම හිතන්නේ මම එයාට crush
අලුතින් එයාට web එකක් කරන්නෙත් මම
ඔව් එයා මට buzz කල ගමන්
මම යන්න ඕනේ නැතිනම්
මා එක්ක තරහා වේවි

ටික කලක් ගියහම
මම එයව දන්නේ නෑ
උඹට ඕනේ නම් මම එයාව suggest කරන්නම්
ඒ වගේද අර fm එකේ ඉන්න එනවුන්සර්
හරිම ස්වීට් voice එක
යවන්න ඕනේ friend request එකක්
අනික අය හදන්න කලින් fan page එකක්
හදලම

ඇහැරිලා ඉන්න විට
නිතර මොරදෙන උඹට වඩා
කොට්ටේ වෙනුවට
මගේ අත බදාගෙන
නිදියන උඹට මම ආදරෙයි

ආදරේ කියලා හිතන එක
ආදරේ නොවුනත්
එහෙම හිතන එකත්
සැපක් වර්තමානය
අමතක කර

තුරුලු වෙන්න
නිදියන්න
නොම ඇහැරෙන්න
කොහොමත්
නිස්කාරනේ මගේ බෝතලේට
විරුද්ධව
නිතර මොරදෙන නුඹට වඩා
බොඳ වෙච්චි ඇස් අස්සෙන්පේන
මයේ අතට ගුලි වෙච්චි
උඹට
මම ආදරෙයි.

පදපෙළට ගෙවූ මිල
අත මතට ගුලි කරවා
පැහැර ගත් ගී කමල
ගුවනේ සැරි සරන කල

ලියූ අත කරවා අමතක
ගැයූ හඬට සත්කාර කොට
නංවා යසට වේදිකාවට
තොල් සලා
පසෙකින් ගැයෙන ගීතයට අනුව
දහසින් බැඳි පියලි පුද කර
නංවා නවතම සිවු සක් රියට
යනවිට අහසින් වැදි අකුණක ලෙසින්

ලියූ අත තනිවම තැබෑරුමක
දහසින් බැඳි පියලි වෙනුවට
රහමෙරක පහස ලැබගෙන

සුවඳ ඇති මතකය
පිපෙන්නට ළංවූ
එහෙත් එකවර ම
හැලීයන
ජීවය දුන් ගසින්

ඔබත් ඒ ලෙසමයි

ඔබ වරක් සිනහවී
මා සිනා ගොලූ වු තැන
සිනහ සී යලි
මතකය ම හිසට කර
මා සිනහ වෙන විටම
ඔබ නොමැත අස
ගොසින් දුර නොපෙනෙන්ට

මහ ලොකුවට
සුදු ඇඳගෙන
සභා ගැබේ
මහ නද දෙන
ඔය ඔක්කොම
මම දැක ඇත

බඩ ලොකු මහතින් බර වුනු
පෙරේතයින්
වගේ හෙලුවට

කෙල්ලන්ගෙන්
සැප අරගෙන
මොකුත් නූන
වගේ හිටියට
උපංලපෙන්
කුරුලෑවට
කීවැකි මට
ඔක්කොලෑගෙම

කිසිදා නොලියූ කවියක්
ලීවේ මා නුඹ වෙනුවෙන්
දෙවුලියන් දුන් ඒ තනුව වටකර
අමුණමින් පද සැලෙන මුතු ලෙස

වදන් සයුරේ නවමු  වදනින්
පුරවා රිසිසේ කවියෙ රූ කම්
එවම් ගලපා පුරුදු අකුරින්
ගයාපන් පෙම නුඹේ ස්වරයෙන්

පන්කමින් කල පෙමෙහි පිනකට
දෙ අත් එක්කර නුඹව දුන්නට
පතන්නේ මා ජීවිතේට ම
ඈත් නොකරනු සදාකාලෙට

දානය පිළිගන්නන කොට
අත ඇල්ලුවේ හිතලා නෙවී
ඒත් මුව රතු වූ හැටි
මම හොඳටම දැක්කා

දරාන ඉන්නට බැරි තැන මම
රෑ අහසේ තරු ගැන්නා
චංචලයි මා හිත
දරන්නට බෑ මටම ම,

නිතරම උඹව දකින්නට
ඕනේ උනාම මම ධර්මයට
හිත ලූවා

කිව්වම එක වරක් අල්ලා
දෙපා වඳින දෑතින්
ඇයි කම්මුලට ගැහුවේ
අකැපයි නේද ඕවා සාසනේට..?

අනේ මම ඇයි පරක්කු
ජීවිතේට, මට අහන්නට තියෙන්නේ
එක දෙයයි...........,
පාපය ආනන්තරීයයි, දෙයක් නැති කරන්න,
වෙනවා අහන්නට..,

ඇයි උඹ මහණ වුනේ උප්පලවණ්නා........?

කලු වූ කරගැට පිරුණු දෑතින්
අනුන් ලූ පිලි දොවන්නී
‍රැඳුණු ඩා දිය අතින් පිසිමින්
කිලූට ධවලට රවන්නී

වැහැරි නෙත් වල මවා මහමෙර
අහිමි මොක්පුර දකින්නී
කැඳ පෙවූ පිළි තබා එක පෙළ
හිමි පඬුරු කඳ මවන්නී

කරවා සලුපිලි සදා සුවඳින්
ලැබෙන තුරු තු‍ටු පඬුරු ඈ හට
සිටිත් රජ කුල පා පෙළක් අස
නොමැත අවසර නගන්නට පිය

නොගැලපුනු කුල දෙකක හැඩතල
වියලි දෙනෙතින් වින්ද මුත් ඇය
නොමැත පාවඩ නැත වියන් පෙළ
යන කලට ඈ විඳිනු මොක්සුව

ඇත්තේ යෑම් ඒම් ය
නැවතීම් උගහට

නැත මෝක්ෂය..,
ආදරය පරහට

තෘෂ්ණාව හරහා පෙරාලන
දියරයක් සේ
ආලය සියලු
සාධක සුසර
කරවයි

ඉදින්
ස්වාධීන [?]
ආත්මයක් කොයින්ද
සීතම්බර යදම් ලූ
වහල් ආත්මයක
මිස