~මම~




සේයාරුව අන්තර්ජාලයෙනි | කවිය මගෙනි 

අපි, සුසුම් හා අන් අය

අපිට අපි  ගැන කතා කරන්නට
වෙලාවක් ඇත්තෙම නැද්ද
අපිට අපේ නොවන අය ගැන
කතා කරනවා හැරෙන්නට

හිස රිදුම් මතක  වේදනාවන්
ප්‍රේමයත් සමඟ මුසුව රිදුම් කරන කල
කොහේ කවදා කරම්ද පෙම් වත් කතා
දෙපසට වී සුසුම්ලනු මිස

බක් මස, 2012දී ය.

යොදුනක් උඩින් හමනා හුලඟකට
තමාවත් රැගෙන යන්නැයි
කියා ලෙලදෙන
පහතින් පිපුණු පොහොට්ටු..

යමුද අපි සුහදිනිය

විටෙක මටත් ආසයි
නුඹ රැගෙන තායි අවන්හලක
ඉටිපන්දමෙන් අඳුර දුරු වූ 
රෑ කෑමකට එක්වෙන්න

tom yum සුවඳ මැද
papaya salad රසවිඳ 
තොල් පිට පෙරලා ගිණි රසය විඳ
milky iced green tea බොන්නට
හරිම රස කෑමකි කියා 
ගුණ අසන්නට

එ මතු නොව සොඳුරිය
දිගු කාලෙකින් නොදුටු නුඹ දකින්නට
සල්ලාප පෙම් බස් දොඩන්නට
ප්‍රේමයෙන් තුරුළු වන්නට

යමුද අපි සුහදිනිය
ඉටිපන්දමෙන් අඳුර දුරු වූ
රෑ කෑමකට එක්වෙන්ට
තායි අවන්හලක


අසම්පුර්ණ කවි පෙළක්



නොඉඳුල් තුරු හිසක පහසක් සොයන්
වළාකුළු පෙළ අහසේ ගමනක්
තනා නැති දැව කඳින් විමනක්
සොයා යති තුරු උඩින් ගමනක්

නො ඇද ඇති විදු රැහැන් කිසිවක්
සොයා යති සුව රැකෙන පෙදෙසක්
ගලා යන දඟ ජලනි නිල්වන්
සොයනවද සුව රැකෙන පෙදෙසක්

තෙලින් නොබැදුනු කුරිරු මිනිසෙක්
නොවේ විදැසුන් වඩන තවුසෙක්
අතින් කැඩුනිද එ සිල් පදයක්
විනාශය ඇරඹුනේ එතැනින්

ගං තෙරක සුව වින්ද කවියෙක්
සිතින් පබැඳූ ආල කවියක්
තනයි නම් කරනට ම නපුරක්
විනාශය ඇරඹුනේ එතැනින්

සමාජය තුල බොහෝ විෂ ඇත
දෂ්ඨ කළවුන් විෂට මියයන
විසෙන් විස කිසි නැසීමක් නැත
පිරී වැගිරෙන වෛරයක් මිස
Return top | ඉහත්තාවට නැවතත්